«Πάνω από το 30% της παγκόσμιας θνησιμότητας οφείλεται στις καρδιαγγειακές παθήσεις, με κύριο εκπρόσωπό τους την αθηροσκληρωτική νόσο, η οποία αποτελεί μια από τις ελάχιστες παθήσεις του ανθρώπινου οργανισμού που εμφανίζουν μια τόσο μακρά περίοδο «επώασης», αφού ξεκινά την προσβολή των αρτηριών μας ήδη από την πρώτη και δεύτερη δεκαετία της ζωής!Η αρτηριακή υπέρταση είναι ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για αθηροσκληρωτική νόσο και κύρια αιτία πρόωρης νοσηρότητας και θνησιμότητας. Υπολογίζεται ότι ευθύνεται για το 6% των θανάτων παγκοσμίως, το 62% των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων και το 49% των εμφραγμάτων του μυοκαρδίου. Ένα δισεκατομμύριο άτομα παγκοσμίως, δηλαδή το 20% του ενήλικου πληθυσμού, πάσχει από υπέρταση και αυτός ο αριθμός αναμένεται να αυξηθεί σε 1,5 δισεκατομμύριο έως το 2025».
Τα παραπάνω επισημάνθηκαν στο «32ο Πανελλήνιο Καρδιολογικό Συνέδριο», οι εργασίες του οποίου ολοκληρώθηκαν το Σάββατο στη Θεσσαλονίκη. Στο πλαίσιό του, ο πρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας, καθηγητής, Γεώργιος Παρχαρίδης, τόνισε αναφερόμενος στη πρωτογενή αγγειοπλαστική, πως: «Αποτελεί σήμερα τη θεραπεία εκλογής του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου, καθώς έχει βρεθεί ότι ελαττώνει τη βραχυπρόθεσμη θνητότητα (χρόνος μικρότερος των 6 εβδομάδων) κατά 34% και τη μακροπρόθεσμη θνητότητα (χρόνος μεγαλύτερος από ένα χρόνο) κατά 24%. Τα ποσοστά επαναιμάτωσης με πρωτογενή αγγειοπλαστική είναι πολύ μεγάλα σε ορισμένες χώρες, αγγίζοντας τα ποσοστά 50-80%, ενώ η Ελλάδα μέχρι το 2009 εμφάνιζε ένα ποσοστό δυστυχώς μόλις 9%. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια το ποσοστό αυτό ανέβηκε στο 20%».
Από τη πλευρά του ο αντιπρόεδρος της Ε.Κ.Ε., συντονιστής διευθυντής του Καρδιολογικού Τμήματος του Γ.Ν. Αθηνών «Ιπποκράτειο», Ιωάννης Καλλικάζαρος, αναφερόμενος στις παθήσεις των καρδιακών βαλβίδων και τη θεραπευτική προσέγγισή τους, υπογράμμισε ότι: «Η πιο συχνή βαλβιδική νόσος των ενηλίκων είναι η στένωση της αορτικής βαλβίδας. Σύμφωνα με προσφάτως δημοσιευμένα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας, περίπου το 33% των ασθενών ηλικίας μεγαλύτερης των 75 ετών με σοβαρή συμπτωματική στένωση αορτής δεν υποβάλλονται σε χειρουργική αντικατάσταση της βαλβίδας, παρά το ότι αυτό αποτελεί την μόνη θεραπεία. Η κύρια αιτία για την οποία η χειρουργική επέμβαση δεν πραγματοποιείται είναι ο υψηλός χειρουργικός κίνδυνος, λόγω των σημαντικών συνυπαρχόντων προβλημάτων υγείας που συχνά συνοδεύουν ασθενείς προχωρημένης ηλικίας (νεφρική ανεπάρκεια, βαρύ βρογχικό άσθμα, καρκίνος κ.τ.λ). Το γεγονός αυτό οδήγησε στην επινόηση νέων διαδερμικών μεθόδων και τεχνικών που να επιτρέπουν την αντικατάσταση της αορτικής βαλβίδας χωρίς τη διενέργεια χειρουργικής θωρακοτομής, σε αυτούς ακριβώς τους ασθενείς. Σήμερα η πρωτοποριακή αυτή επέμβαση πραγματοποιείται με επιτυχία και σε διάφορα Κέντρα της χώρας μας. Πρόσφατα στο Πανευρωπαϊκό Καρδιολογικό Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στη Γαλλία ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της μελέτης «PARTNER», σύμφωνα με τα οποία η διαδερμική αντικατάσταση της αορτικής βαλβίδας έχει σαν αποτέλεσμα την μείωση των θανάτων κατά 46% συγκριτικά με την συντηρητική αντιμετώπιση ή την βαλβιδοπλαστική. Ταυτόχρονα, οι ασθενείς αυτοί έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής και μπορούν να ζήσουν την καθημερινότητά τους με πολύ λιγότερα συμπτώματα».
ΤΑΝΙΑ ΜΥΛΩΝΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου